به گزارش قدس آنلاین، ادامه مطلب به این شرح است: رمضان شب هایی دارد پر از راز و رمز، اگر قصدت خوردن در سحر باشد تا در اذان مغرب با ضعف گرسنگی و دهانی خشک و پرعطش روزه بگشایی فقط خود را گرسنگی و تشنگی داده ای و بس بدون روزه داری، اگر نتوانی درک کنی مفهوم شبهای رمضان را، اگر نتوانی رابطه ای درست وصادق با خدایت برقرار کنی، اگر نتوانی در سال فقط یکماه را از خود برون آیی و خود، خویش متولد شده ات را نبینی، اگر همانی باشی که قبل از ماه صیام بوده ای، دیگر چه نیاز به بیداری در سحر، چه نیازی به گرسنگی کشیدن و تشنگی را تحمل کردن!؟

اما طعم و عصاره شب های رمضان سه شب احیای آن است که روایت است نزول قرآن دراین شبها بر پیامبر(ص)، مناسک قرآن بر سر گذاشتن مفهومی دارد عمیق و پرمعنا، اما بسیاری و بسیاری از خیل بیدار ماندگان شاید ندانند که چه معنا و مفهومی دارد کلام خدا بر سر گذاشتن، شبهای رمضان و خصوصا شهد قدرهایش برای بیدار ماندن نیست این سه شب برای بیدارشدن است.

شبهای قدر را قرآن برسر می گذاریم به امید آن که پس از رمضان قرآن را به زیر پا نگذاریم، شبهای قدر ضجه می زنیم وبا اشک صورت می شوییم و هق هق کنان طلب آمرزش و مغفرت می کنیم، اما شاید قلیل باشند بندگانی که نه برخویش و گرفتاری های دنیوی شان که بر درگاه او نصوحانه توبه می کنند.
شبهای قدر را روزهای آفتابی زندگی خویش کنیم، توبه کنیم، توبه از چه؟ توبه از دروغ، توبه از تهمت و افترا، توبه از غیبت، توبه از ستمگری و ظلم، توبه از قضاوت دیگران، توبه از سفسطه گری و مغلطه بازی، توبه از مال مردم خوری و ضایع کردن حق دیگرانی که صدایی برای شنیدن ندارند، توبه از گره خوردن مان با مثلث شوم و فربه زر و زور و تزویر، توبه از خوردن از آخور و توبره!

توبه از آنی که نیستیم اما نقش اش رابازی می کنیم، توبه از رباخواری به سبک بانکداری اسلامی، توبه از ضعف های مدیریتی که حق مردم را ضایع و نابود می کند که معروف شده به حق الناس!! توبه از دین فروشی به قیمت نان و نام! توبه از متملقان بادمجان دورقاب چینی که عادت دارند کاهی را چون کوه سنگین و بزرگ جلوه دهند، توبه از روشنفکربازی و روشنفکر نمایی که خویش را تافته ای جدابافته می پندارد، توبه از پیشانی های داغ شده با مهری که ریای دینی و تحجد را به عوام تلقین کند.

شبهای قدر شبهای صادق بودن با خود است، همانی که هستی نه آنی را که با نقابی هر روز از مردم پنهانش میکنی!
شبهای قدر را با بیدار شدن معنا کنیم نه با بیدار ماندن که تفاوتی دارد به مانند روزه دار بودن و فقط گرسنگی وتشنگی ظاهری کشیدن!!
خدایا!! شبهای قدرمان را به قدر تقدیم ران ملخی به درگاهت بپذیر.
بارالها!! بیماری غرور و کینه و نفرت را در این شبها در دلمان بمیران.
خداوندا!! به این باورمان برسان تا بازیچه دست سیاست بازان بی صداقت نشویم.
بزرگوارا!! رمضان مان تمام می شود و سفره برکت این ماه ات هم برچیده خواهد شد، دستمان را خالی مگذار، مهم رضای توست از ما نه صاحبان قدرت و مکنت.

خداوندگارا!! نکند که آنقدر امر را بر ما مشتبه کنی که بر این پندار برسیم که کسی هستیم و نفس مان حق، که حق خوریم و حق نابود کنیم، سخن حق را در دهان خفه کنیم آن هم بنام تو و دین ات و پیامبرت.

خدایا!! بگذار شبهای قدرت را قدر بدانیم.